Bos, 1899, waterverf en gouache op papier, collectie Kunstmuseum Den Haag

De titel van dit schilderij is Bos, maar toch zijn het niet alleen de bomen die Piet Mondriaan af wilde beelden. We kijken tegen een heuvel op die bezaaid is met bruine bladeren en groenige boomstammen. De bomen zijn slechts voor een deel te zien; de bladerloze stammen bouwen ritmisch op naar de top van de heuvel. Mondriaan lijkt de nadruk te willen hebben gelegd op de verticale lijnen van het bos.

Mondriaan zet na 1900 de bijna systematische herhaling van bomen vaker in. Het is een opzet naar zijn latere geometrische abstractie, waarin hij lijnen en kleurvlakken constant laat terugkeren. Het licht dat door de bladeren een weg naar beneden heeft gevonden, maakt de donkerrode kleur van de ondergrond en het mosgroene van de bomen nog helderder. Eenmaal aan de top wordt het kleurcontrast versterkt. Het lichtblauw wijst op een open plek in het bos.