nl
nl de en
15 t/m 19 april gesloten | Dinsdag tot en met zondag geopend | 11:00 tot 17:00 uur
Tickets kopen

Aan het woord: verhalenverteller Darya

26 aug 2021

Sinds begin juli biedt Villa Mondriaan een Perzische en (standaard) Arabische audiotour aan. Verhalenvertellers Darya, Shadi, Nouran en Rawda leggen in de nieuwe audiotour, in het Perzisch en Arabisch, inspirerende en unieke verbindingen tussen hun eigen achtergrond en geschiedenis en de vroege werken van Piet Mondriaan. Vandaag delen wij het bijzondere verhaal van Darya.

Door Darya, 04/06/2021

Ik ben Darya, een vrouw van 36. Samen met mijn man vluchtte ik twee en een half jaar geleden uit Iran. In Teheran had ik een fijn huis en een goede baan, totdat daar geleidelijk aan verandering in kwam. Dit heeft voor mij mede te maken met de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. In mijn dagelijks bestaan werd mij het leven, dat ik verkoos, onmogelijk gemaakt. Dit dwong mij ertoe onder te duiken. We moesten afscheid nemen van familie en vrienden en kozen voor de vrijheid die wij in Nederland wel konden vinden.

Door het leren van de Nederlandse taal kwam ik in contact met de Nederlandse cultuur. Het inspreken van deze audiotour koppelt twee van mijn fascinaties, namelijk: kunst en taal.

Als vrouw vind ik schilderijen waar vrouwen op staan afgebeeld vaak aantrekkelijk, deze onderwerpkeuze maakt een kunstwerk voor mij snel “inhoudelijk,” omdat ze zorgen voor herkenning. Daarbij maakt het soort afbeelding niet zo heel veel uit. Portretten, vrouwen in feestkleding aan het dansen of in liefdevolle context met hun partner: ze weten altijd mijn aandacht vast te houden. Voor mij staan vrouwen synoniem aan levendigheid, spontaniteit en warmte. Vanzelfsprekend trekken zulke kunstwerken meteen mijn aandacht. Mijn kijk op kunstwerken is op een bepaalde manier heel eenvoudig. Ik heb een technische opleiding gevolgd en (mede wegens het Iraanse systeem) hebben de kunsten altijd ver van mij afgestaan.Als nieuwkomer ben ik nu twee jaar in Nederland. Door een vriendin ben ik in contact gebracht met het museum. Hier kon ik als vrijwilliger terecht en werden mij de beginselen van de Nederlandse kunst en cultuur bijgebracht. Hierdoor heb ik mij verder kunnen ontwikkelen in de Nederlandse taal, daar ben ik erg blij mee.

In het schilderij Vrouwen met kind voor boerderij van Piet Mondriaan zie ik  op de voorgrond twee vrouwen met kind geportretteerd. Hun profiel met rode truien is zeer stralend in Mondriaan zijn werk. Waarschijnlijk kijkt hij naar ze vanaf dichtbij, omdat niet het gehele lichaam zichtbaar is. Op het eerste gezicht bekeek ik het werk als één geheel, geïntegreerd. Toen ik beter keek, leek het erop dat Mondriaan met twee standpunten heeft gewerkt: de eerst keer met zijn rechter handpalm op zijn rechteroog. De tweede keer met zijn linker handpalm op zijn linkeroog. Misschien heeft hij daarom het schilderij in tweeën gedeeld. In het schilderij zie ik duidelijk een combinatie tussen grijsachtige en rode kleurenspectrum van de boerderijen en de warme rode en oranje kleuren van de dameskleding op de voorgrond.

Afbeelding: Piet Mondriaan, Vrouwen met kind voor boerderij, ca. 1894-1896, Collectie Kunstmuseum Den Haag

تصویر خانمها و بچه مقابل مزرعه، نقاشی رنگ روغن دوپارچه از هنرمند پیت موندریان متعلق به سال 1894-1896-گلچین موزه هنری لاهه (دن هاخ)

من دریا هستم 36 ساله از ایران، حدود دو سال و اندی است که در هلند زندگی میکنم و از این بابت خداوند را سپاسگزارم.

من در تهران زندگی به نسبت مرفه و مدرنی داشتم، شاغل بودم وسعی میکردم با حداکثر توان در اجتماع حضور فعال داشته و از حق و حقوق خود به عنوان یک زن دفاع کنم. تلاش می کردم با نادیده گرفتن محدودیتهای روزافزون در جامعه علیه زنان، حداقل به جمع آزاد دورهمی دوستانی که داشتم دلخوش باشم و روزگار را سپری کنم تا جایی که این دل خوشی های زودگذر، دیگر جبران خستگی و دلشکستگی های وارده از جامعه را بر من نداشت و این محدودیتها بیش از پیش حقوق مرا پایمال می نمود، این بود که سرانجام مجبور به ترک سرزمین مادریم گشتم و خارج از آن مرز و بوم در پی اعاده حقوق از بین رفته ام گشتم. اکنون در آرامش هستم ولی نسبی و زمانی این آرامش کامل خواهد شد که تمام هموطنانم را در آزادی ببینم. پس به امید آگاهی و آزادی آن مرز و بوم.

در کشور هلند، به واسطه یادگیری زبان هلندی در ارتباط با فرهنگ هلندی قرار گرفتم و اکنون از من خواسته شده تا برداشت خود را از این تصویر بیان نمایم.

به عنوان یک خانم، نقاشی هایی که در آن، خانم به تصویر کشیده شده است بسیار برایم جذاب است. مهم نیست که چه نوع طرحی از یک بانو در تصویر است، از پرتره یا  فیگور گرفته تا خانم های زیبا با لباسهایی خوش مدل و شیک، در حال رقص در یک مجلس بزم یا در فضایی عاشقانه همراه با معشوق خود، همگی جذاب هستند.

از نظر من زن؛ رنگ، طراوت و گرما به زندگی میبخشد به همین دلیل است که به طور خودکار در نگاه اول جذب چنین اثرات هنری می شوم.

نگاه من به اثر هنری بسیار ساده و ابتدایی است زیرا که به واسطه  رشته تحصیلی ام همیشه دور از هنر، در محیطی فنی بوده ام. اما خوشبختانه از سال پیش در ارتباط با هنر و فرهنگ هلند قرار گرفته ام، که این پیشامد بسیار خجسته ای برای من بوده است. به عنوان یک تازه وارد در کشور هلند که تازه دو سال از اقامت من در این کشور می گذرد، به واسطه یک دوست به موزه معرفی شدم تا بتوانم در آنجا به صورت داوطلبانه نقشی موثر ایفا کنم که  دلیل اصلی این پیشنهاد علاوه بر کمک به موزه، پیشرفت در مهارت صحبت به زبان هلندی و ایجاد ارتباط و تعمق هر چه بیشتر در فرهنگ و زبان مردم این کشور بود که از این بابت بسیار خرسندم.

در این نقاشی دو پارچه از هنرمند “پیت موندریان” دو خانم به همراه یک بچه در حال گذر در پیش زمینه، به تصویر کشیده شده اند. تصویر نیمرخ آنها با  لباسهای قرمزی که به تن دارند در نقاشی پیت بسیار چشمگیر است. احتمالا او از فاصله نزدیک به آنها می نگریسته که تصویر آنها در نقاشی از شانه به بالا می باشد.

در نگاه اول به این نقاشی، تصور من از آن، یک نقاشی یکپارچه بود که نقاش آن را توسط یک خط پررنگ به دو قسمت تقسیم کرده است و از دو زاویه دید متفاوت به منظره نگریسته است، گویا یکبار دست راست خود را روی چشم راست گذاشته و بار دیگر دست چپ خود را روی چشم چپ.

در این نقاشی ترکیب رنگی از طیف رنگهای خاکستری با رنگهای گرمی همچون قرمز و نارنجی  بر روی ساختمان مزرعه در پس زمینه و لباسهی خانم ها در پیش زمینه به وضوح به چشم میخورد.

Terug naar overzicht