Aan het woord: bestuursvoorzitter Hans Esmeijer

Je moet het maar net weten, maar op deze afbeelding zie je een liniaal. En niet zomaar een liniaal; de liniaal van Jan Toorop! Begin maart bracht bestuursvoorzitter Hans Esmeijer het bijzondere voorwerp mee naar Villa Mondriaan, in het kader van onze tentoonstelling ‘Toorop: Tussen geloof en hoop’. Vandaag deelt hij met ons hoe de liniaal bij hem terecht is gekomen. Dat levert een bijzonder verhaal op, lees maar mee:

“Jan Toorop en de veel jongere Mondriaan kenden elkaar goed door hun gezamenlijk verblijf in Domburg in het begin van de vorige eeuw. Toorop woonde de laatste periode van zijn leven in Den Haag. Hij overleed daar op 3 maart 1928. Hij werd 69 jaar.

Mijn moeder woonde met haar ouders en drie zussen ook in Den Haag. Mijn opa was voorman bij de melkuitgifte van de toenmalige Haagse melkinrichting De Sierkan. Hij zorgde er dagelijks voor dat de melkventers met hun handkarren bevoorraad werden. Elke melkventer reed daarmee van de fabriek naar de eigen wijk om de zuivelproducten huis-aan-huis aan de man te brengen.

Eén van de melkventers kwam vele jaren, zes dagen van week, aan huis bij de familie Toorop. Toen de beroemde schilder in 1928 overleed, werd er opgeruimd. Een dienstbode van de familie nam de melk van de dag bij de keukendeur in ontvangst en gaf aan de melkboer een zwarte ebbenhouten liniaal als aandenken. Beleefd nam de melkman de liniaal aan, maar bij terugkomst in de melkfabriek gaf hij dit stukje tekengereedschap van Toorop aan opa: “Wilt u ‘m hebben? Ik weet niet wat ik er mee moet.” Opa nam de liniaal graag in ontvangst.

Zo is deze in de familie gekomen. De oudste van de vier dochters erfde dit aandenken van de beroemde kunstenaar. Nog tijdens haar leven kreeg ik deze liniaal van mijn moeder, waarvan ik het verhaal kende. Ik ben er altijd zuinig op geweest.”